Велигден од секогаш ми мирисал на јоргован
Легендата за јоргованот
“Луѓето зборуваа кога го распнаа Христос, Пресвета Богородица обземена од силни болки, одеше бесцелно не знаејќи каде да оди со голема болка во срцето низ селото за да се одмори под дрво полно со лисја, но без цвеќиња. Ова дрво никогаш не процветало. Таа заспа од исцрпеност, а лисјата полека почнаа да паѓаат врз Пресвета Богородица за да ја стоплат. Таа се разбуди од топлината и погледна во дрвото, кое беше речиси без лисја. Таа го благослови дрвото. Останете благословени и миризливи засекогаш. За момент дрвото се наполни со лисја и за прв пат процвета со прекрасни бои и мирисаше со прекрасен мирис.”
И денес околу Велигден цвета и мириса јоргованот.
“Да се сетиме на целата убавина која се наоѓа околу нас и да осанеме среќени.
Таму каде постои надеж, постои и живот.
Надежта не полни со свежа храброст и повторно не прави силни“.
АВТОР НА ТЕКСТ и избор на насловна: “ Есен во мене“
