Те чувствувам во слабиот шум на Ветрот, кој ми шепоти зборови на Љубов во Срцето.
Те перципирам, во секоја Моја несоница во ноќната осаменост што ја опфаќа Мојата мисла во налетот на Моето срцебиење.
Те замислувам спокоен, впиен под светлината на Месечината која ти прави друштво секоја вечер.
Без да ја знаеш причината, се наоѓаш во делириум на Моите мисли и чувства, во Море од емоции, секогаш си во неразумот на Моето Срце.
Вака Те доживувам пред Очите на Мојата Душа…
440 Прегледи
