“Сеуште пред него треперам како исплашена срна,
сеуште зениците ми пламнуваат кога ќего слушнам од далеку,
сеуште неговиот шепот ми ја зоврива крвта…
Не се промени ништо,
или можеби,
душата уште повеќе го засака,
зошто, којзнае.“
Автор на текстот: “Есен во мене“
362 Прегледи
