Честопати ги испуштаме луѓето, можностите, соништата и желбите поради запоставување, гордост, ароганција, недостаток на вера и затоа што понекогаш е полесно да се направи тоа отколку да се тестира жестоката желба да се направи она што е најпосакувано.
Кога би знаеле или би сватиле дека животот е краток како здив и дека многу пати НЕМА ВТОРИ ШАНСИ да го постигнеме она за што толку многу сонуваме, можеби би направиле повеќе и би го направиле она што е потребно за да го создадеме и да го оствариме она што го замислуваме.
Но, понекогаш гордоста е облечена во достоинство, а ние ја исфрламе благородноста и понизноста затоа што повеќе би сакале да бидеме мртви во животот отколку да ги свиткаме рацете пред она што може да ни обезбеди среќа и достигнувања.
Луѓе сме, грешиме на патот во обидот да бидеме повеќе и подобри и затоа, тоа не не ослободува повторно да се сопнуваме на истиот камен.
Автор: Leregi Renga
