Мозаик,…

Понекогаш сум сè одеднаш и ништо.
Мозаик од скршени парчиња,
преплет меѓу сонот и реалноста
се прашувам во кое од нив постојам..
И секогаш некако успевам
да ги заборавам нештата
кои сакам да ги запомнам,
а да ги запомнам нештата
кои сакам да ги заборавам. 

Автор на текст: “Есен во мене“