Соголена пред тебе…
Посакуваш ли, да ти ја раскопчам душава да ми се протнеш под кожава ?
Посакуваш ли, да ми ја почуствуваш топлината на огнот, која ми ја гори душава ?
Нема ли да те плаши одблизу да ја гледаш таа стихија што со години ми ги руши мостовите до тебе ?
Допри ги раните кои крварат и течат,
Посакуваш ли, да ми ја почуствуваш топлината на огнот, која ми ја гори душава ?
Нема ли да те плаши одблизу да ја гледаш таа стихија што со години ми ги руши мостовите до тебе ?
Допри ги раните кои крварат и течат,
силно прегрни ги,
немирите, болката и стравовите со малку љубов обои ги, страста, сниите, и желбите,
Бар за миг помисли на мене, иако сме километри оддалечени,
Говорот на Срцето кажува се, остава траги на Телото и модринки во Душата…
Затоа што Телото се лечи, а Душата никогаш…
Бар за миг помисли на мене, иако сме километри оддалечени,
Говорот на Срцето кажува се, остава траги на Телото и модринки во Душата…
Затоа што Телото се лечи, а Душата никогаш…
Автор на текст: “Есен во мене“
267 Прегледи
