“ Дадениот Збор или Ракувањето, кога вределе повеќе од СТО ПОТПИСИ направени пред Нотарот.
Достоинството кога Не беше на продажба, бидејќи беше ЕДИНСТВЕНИОТ Капитал што го поседуваше Човекот.
Почитта кон постарите, кога староста сè уште небеше маргинализирана, туку значеше искуство, мудрост и слушање од младите.
Вредностите : – човечки, – граѓански, – религиозни, кога вредеа МНОГУ повеќе од вредните работи.
Времето, кога течеше во природни ритми и луѓето Не мораа да ги гледаат своите часовници или телефони на секои пет минути.
Некогаш, АМА БАШ НЕКОГАШ имало скапоцени работи…“
313 Прегледи
