Барам реалност,

Веќе не се задоволувам со Половина работи,

Или Се Или Ништо.

Половина Насмевка,

Половина Прегратка,

Половина Љубов,

Половина Луѓе веќе Не ми се доволни.

Веќе не наоѓам никаков Стимул во Навестувањата,

во Трошките,

во Деновите на чекање,

во „Ќе те повикам назад“, во „Ние се чувствуваме“

и во часовите поминати во фантазирање за Идилични ситуации какви што се тие – невозможни.

Не барам Ветувања,

не барам Иднина,

барам СЕГАШНОСТ за да живеам СЕГА. 

Јас само верувам во РЕАЛНОСТА.