А трагав по Љубов…
Само малку Љубов.
Ја носев во себеси, ми беше врежана на кожата како лузна, а ми недостигаше толку многу проклето.
Еден дел од мене секогаш припаѓаше таму далеку заколнато му припаќаше само нему.
Јас живеам во иднината, но срцето ми живее во минатото…
Живее кај НЕГО.
АВТОР НА ТЕКСТОТ: “Есен во мене“
558 Прегледи
